Pojęcie własnej osoby

   Poznaj samego siebie, swoje pragnienia i obawy,

możliwości i ograniczenia, abyś mógł

właściwie kierować swoim życiem... 

   Pojecie własnej osoby określa się jako zorganizowaną, spójną całość składającą się ze spostrzeżeń swoich właściwości oraz spostrzeżeń swego stosunku do innych ludzi i różnych aspektów życia, włącznie z przypisywanymi im wartościami. Często też definiujemy pojęcie własnej osoby, jako wiedzę o sobie związana z różnymi społecznymi zdarzeniami czy rolami, które niejednokrotnie wykonujemy. Schematy te wpływają na spostrzeganie i przetwarzanie informacji związanych z własną osobą. Jeżeli przyjmiemy, że pojęcie "Ja" stanowi doświadczenie związane z własną osobą, samowiedzą, to wówczas nasuwa się pytanie, jaka relacja zachodzi między tym pojęciem a samoświadomością. Można więc przyjąć założenie, iż świadomość (introspektywna i ektrospektywna) stanowi główny czynnik kształtowania się pojęcia własnej osoby. Dzięki samoświadomości, koncentrowaniu uwagi na określonych aspektach samowiedzy, pojęcie własnej osoby jest aktywizowane, co z kolei sprzyja modyfikowaniu go i wzbogacaniu. 

    W obrazie czy pojęciu własnej osoby wyodrębnia się również "Ja realne (aktualne)" oraz "Ja idealne". "Ja aktualne" stanowi reprezentację właściwości i relacji ze światem, które we własnym mniemaniu podmiot aktualnie charakteryzują. Składają się na to samo opisy i samooceny, jak również pytania typu: Jaki jestem? 

   "Ja idealne" zawiera natomiast reprezentację właściwości i relacji ze światem, które określona osoba chciałaby mieć. Odpowiada na pytania: Jaki chciałbym być? Reprezentacja ta obejmuje bardziej cenne właściwości i relacje, niż te, które aktualnie podmiot posiada. ponadto człowiek często ma kilka przedstawień stanów idealnych dotyczących samego aspektu swojego życia, mniej lub bardziej optymalnych. Zazwyczaj bywa tak, że bardziej marzymy, pragniemy, idealizujemy stan rzeczy, zamiast podejmować działania umożliwiające urzeczywistnić te pragnienia. Pomiędzy "Ja realnym" a "Ja idealnym" powinien występować poziom samoakceptacji, który to utrzymuje owe "Ja" na właściwym torze. Znajomość swych właściwości oraz relacji z innymi ludźmi (indywidualnymi osobami i grupami społecznymi) stanowi dla jednostki podstawę poczucia własnej wartości. Człowiek określając siebie wskazuje na swe cechy fizyczne i psychiczne, takie jak wygląd zewnętrzny, zdolności, zainteresowania, jak również pełnione role i relacje z innymi ludźmi. W odpowiedzi na pytanie: Kim jesteś? ludzie często podają grupę czy kategorię społeczną, do której przynależą, a więc płeć, wiek i zawód, predyspozycje społeczne itp. Uświadomienie sobie swych cech i relacji z innymi stwarza możliwość intencjonalnego wpływania na własną tożsamość. 

   Podobnie kształtuje się wpływ panów i celów życiowych jednostki. Człowiek tworzy i realizuje plany życiowe po to, aby odpowiednio swe życie zorganizować, nadać mu sens, a w konsekwencji uzyskać zadowolenie z życia, poczucie szczęścia. Tutaj też bardzo ważna jest umiejętność zachowania równowagi pomiędzy "Ja realnym" a "Ja idealnym", gdyż im więcej na siebie weźmiemy, im bardziej pragniemy, a te marzenia są mało realne, tym bardziej możemy popaść w stan depresyjny. Warto jest marzyć i dążyć do wytyczonych celów, jednakże aby to osiągnąć należy działać - brać jakiś kierunek i ku niemu podążać. Nic samo nie przyjdzie :) 

   A tak nawiasem pisząc (mówiąc) osobiste plany życiowe, marzenia, dążenia mają bardzo dobry wpływ na funkcjonowanie jednostki w społeczeństwie. Są siłą napędową, która pobudza do działania. (udowodnione na podstawie badań cech osobowych)