Dzień Ojca - piękne święto. Piszę dwa dni wcześniej, bo święto tatusiów wypada w sobotę tego roku i akurat tego dnia będę miała dużo obowiązków a nie chciałabym pominąć Waszego święta drodzy Panowie!
Oczywiście wszyscy wiemy, że nie każdy mężczyzna zasługuje na miano bycia ojcem i tym bardziej celebrowania tego dnia. Wielu Panów zwyczajnie nie dorosło do tej roli życiowej. Wolą iść na tzw. łatwiznę prowadząc beztroski tryb życia, a niżeli wziąć na swoje barki obowiązek odpowiedzialności, jaki kryje się pod postacią ojcostwa. Jednak nie o "nich" chcę dziś napisać. Zwyczajnie nie chcę sobie i również wielu innym kobietom psuć nastroju. Chciałabym natomiast skupić się na mężczyznach, którzy swoją postawą - odwagą i odpowiedzialnością w pełnym tego słowa znaczeniu zasługują, aby obchodzić ten dzień z dumą.
Otóż Panowie - drodzy tatusiowie - takie święto jest właśnie dla Was. To Wy jesteście przy swoich dzieciach i otaczacie je opieką, troską, a także dbacie o to, aby Wasze pociechy miały zapewnione potrzeby wyższego i niższego rzędu. To Wy swoją postawą stwarzacie im poczucie bezpieczeństwa i warunki pełne miłości. Są wśród Was mężczyźni, którzy samotnie wychowują dzieci (z różnych przyczyn), ale robicie to w sposób godny naśladowania. Niejedna kobieta mogłaby się wstydzić, bo zwyczajnie wam nie dorównuje. Wielokrotnie bywa Wam ciężko w pogodzeniu wszystkich obowiązków: trzeba wyprawić dzieci do szkoły (ubrać, niekiedy namówić na poranną toaletę, nakarmić), jakoś potocznie mówiąc "ogarnąć" dom tj. uporządkować, posprzątać, naprawić coś, gdy się zepsuje no i jeszcze najważniejsze - pracować, bo przecież pieniądze same nie przyjdą, a koszty utrzymania dzieci do najmniejszych nie należą :)
Wielokrotnie odmawiacie sobie przyjemności tylko dlatego, że potrzeby dzieci przedkładacie na swoje. Poświęcacie siebie i swój czas dla dzieci, zapominając o tym, że Wy też macie jakieś potrzeby... Dźwigacie na swoich barkach obowiązki, które powinny być rozłożone na dwoje osób: kobietę i mężczyznę. Bywa ciężko, ale nie skarżycie się i nie poddajecie. Wasza postawa zasługuje na uznanie i szacunek. Dlatego tym bardziej należy Wam się to święto! To właśnie dla Was, drodzy tatusiowie, pragnę wyrazić wielkie ukłony, a innym Panom życzę, żeby chociaż w minimalnym stopniu wzięli z Was przykład.
To święto jest również bardzo ważne dla mężczyzn, którzy każdego dnia wspierają swoje żony w obowiązkach rodzicielskich. Takie wsparcie to podstawa udanego związku i prawidłowych relacji rodzinnych, w których wzrastają Wasze dzieci. To Wy drodzy Panowie, poprzez postawę, którą reprezentujecie codziennie troszcząc się o swoje dzieci, żonę - rodzinę, którą tworzycie dajecie najlepszy przykład swoim dzieciom. Dzieci są chłonne, jak gąbka - to co widzą, będą przekładać na życie własne kilkanaście lub kilka lat później. To Wy kształtujecie "kręgosłup" własnych dzieci i jeśli robicie to w sposób prawidłowy (a dziś piszę tylko o dobrych postawach ojcowskich), to będziecie mogli w przyszłości być z nich dumni.
Dlatego w tym miejscu jeszcze raz chciałabym serdecznie życzyć wszystkim Panom, aby w dalszym ciągu dbali o swoje pociechy i spędzili ten wyjątkowy dzień w sposób szczególny, w miłosnej i radosnej atmosferze.
Prawdziwy, kochający ojciec, który aktywnie uczestniczy w życiu dziecka - to wielki skarb! Pamiętajcie o tym Panowie. Wiele dzieci marzy o tym, żeby mieć dobre relacje z własnymi tatusiami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz