Dzień Babci i Dziadka, to tak ważna uroczystość, że nie sposób jej pominąć.
Zanim opiszę nieocenioną rolę dziadków chciałam nadmienić, iż dzieciństwo, to okres kształtowania poczucia bezpieczeństwa i przynależności. Dlatego też niezbędnym czynnikiem jest to, aby dzieci- wnuczęta, wzrastały w poczuciu bezpieczeństwa, przynależności i miłości.
Dziadkowie oddzielenie są od wnuków dystansem czasowym, a jednocześnie bogatsi o doświadczenie swojego wcześniejszego rodzicielstwa, uzyskując tym samym możliwość powtórzenia go w udoskonalonej postaci. Przypominając sobie dawne błędy popełnione wobec dzieci, wiedzą już jak się ich ustrzec wobec swoich wnuków. Stać ich już na to, by dostrzec i uszanować odrębność wnucząt jako istot swoistych, istniejących osobno i po swojemu. Dziadkowie nie muszą sobie do wnucząt rościć prawa własności, ponieważ ich główne życiowe ambicje już się spełniły. Nie potrzebują również, tak jak niektórzy rodzice traktować dzieci jako inwestycji na przyszłość. Znaczenie dziadków w rodzinie związane jest z ich rolą w procesie socjalizacji wnuków. Pojęcie to odnosi się w głównej mierze do kształtowania osobowości, a więc co za tym idzie do przekazywania wartości, norm i wzorców kulturowych, co jest nie bez znaczenia w zjawisku przystosowania społecznego dzieci i młodzieży.
Generalnie wiek średni to czas owocowania, przeglądania i przetrwania wszelkich uprzednich przeżyć, przygód i doświadczeń oraz wyciągania z nich ogólnych wniosków. minął już bowiem zaś siania, czas uprawiania zasiewu, przychodzi zatem czas na owocobranie. Jako taki okres starości sprzyja mądrości, zwłaszcza tej odmiany, jaka nazywana jest "mądrością życiową". Niezależnie od stopnia wykształcenia, osobiste - przyjemne, satysfakcjonujące, dramatyczne a niekiedy nawet tragiczne - przejścia układają się w pewne uogólnienia, wyrażające się w tak zwanych ludowych mądrościach, przysłowiach i przykładach.
Natomiast dzieci obserwując łagodność dziadków, tkliwość i wyrozumiałość, wysłuchując owych mądrości ludowych, będąc jednocześnie scedzoną z doświadczenia empiryczną wiedzą, samo też nasyca się i przesiąka tymi wartościami, morałami. Jednak nade wszystko posiada pewność, że na całym świecie istnieją jeszcze takie osoby, jak dziadkowie ( albo chociaż jedno z nich: babcia bądź dziadek), którzy są bezgranicznie zapatrzeni w swoich wnuków. Z kolei wnukowie mogą mieć do nich niepodważalne zaufanie i zwrócić się z najbardziej nawet bolesnymi, wstydliwymi problemami. Dziadkowie nie są od krytykowania, osądzania i potępiania. Podczas, gdy rodzice pragną swoje dziecko przede wszystkim formować, kształtować, naprawiać i korygować nawet najmniejsze niedociągnięcia, dziadkowie cieszą się wnuczętami nade wszystko, nie stawiając im warunków do miłości.
W dzisiejszych czasach, kiedy to stosunek młodego pokolenia do starszych ludzi jest najczęściej niewłaściwy, ważne są bliskie i pozytywne relacje dziadków z wnukami. Wpływ dziadków na najmłodsze pokolenie jest nieoceniony i często niedoceniony, a wiąże się z bogactwem interakcji, silnymi więzami, przekazywanymi wartościami oraz pozytywnym wpływem jednego pokolenia na drugie i wzajemną edukacją, która jest nieodłącznie wpisana w takowe relacje. Harmonijne współżycie dziadków i wnuków może być dobrodziejstwem zarówno dla jednych, jak i drugich. Kontakty takie leżą w naturze obydwojga. Każdemu pokoleniu mogą dostarczyć cennych wartości.
Szczególną wartością jest mieć dziadków, którzy są, ofiarują swoją pomoc, poświęcają wnukom czas i kochają bezgranicznie. Nie każdy ma to szczęście. Są dzieci, które z różnych powodów nie znają swoich dziadków i przez to nie mieli możliwości poznania tej, jakże ważnej funkcji rodzinnej. Rola dziadków jest niezastąpiona w życiu każdego
człowieka, a szczególnie tego najmłodszego, od najwcześniejszych lat
dzieciństwa, gdyż właśnie od tego momentu kształtują się wszelkie postawy i
predyspozycje społeczne dzieci. Jeśli macie możliwość, to doceniajcie swoich dziadków.
" Bóg nie może być wszędzie, dlatego stworzył babcię i dziadka"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz